Πάντα απολάμβανα τη μοναξιά μου.. την επέλεγα.. την άντεχα. Ήταν δείγμα αυτάρκειας.. το πιστεύω. Εάν είσαι καλά με τον εαυτό σου, η μοναξιά είναι καλή σου φίλη ανά διαστήματα. Χθες βράδυ.. χαλαρώναμε με ένα ποτήρι κρασί.. μου είπε πως είναι κουρασμένος και πάει για ύπνο. Εγώ δε νύσταζα.. έχω χαλάσει τη σχέση μου με τον ύπνο τελευταία. Κάπου εκεί συνειδητοποίησα πόσο έχουμε απομακρυνθεί. Κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι, αλλά δεν το "μοιραζόμαστε" πια. "Πόσο αδύναμη έγινες" λέω στον εαυτό μου.. έγινες από τότε που αποφάσισες να μείνεις μαζί του. Πόσο εξαρτώμενη..
Τον αγαπώ.. όμως ο λόγος που μένω είναι η συνήθεια..
Η συνήθεια που με ξεπερνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου