"Εάν δεις την ψυχή μου με ματωμένα γόνατα να τρέχει κοντά σου, μην τρομάξεις.. Δεν είναι τίποτα καλέ.. από το παιχνίδι είναι. Όλα τα απογεύματα της ζωής μου τα πέρασα, παίζοντας κυνηγητό με τα όνειρά μου." γράφει η αγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη.
Κουράζει αγάπη μου αυτό το κυνηγητό.. με τα όνειρα.. με σένα..
Ξέρεις όσα είναι στο χέρι μου τα πραγματοποιώ. Όσα σε αφορούν με απογοητεύουν. Κι έπαψα να τα σκηνοθετώ. Ένας κομπάρσος ήσουν άλλωστε στη ζωή μου. Μετρώ πια τους ανθρώπους, μέχρι εκεί που πράγματι μπορούν να φτάσουν. Εσύ φτάνεις ν΄αγγίξεις μόνο τη σκιά σου. Πόσο άδεια είναι η ζωή σου.. Το έχεις σκεφτεί ποτέ; κι όχι επειδή εγώ υπάρχω υποτυπωδώς αλλά επειδή πράγματι έτσι είναι.. Λυπάμαι για τη μοναξιά που σε περιμένει.. Λυπάμαι για τα όνειρα που σε κυνηγούν και τους γυρνάς την πλάτη. Λυπάμαι γιατί ποτέ δεν κατάφερες να μάθεις πως μέσα στην ψυχή σου κουβαλάς μια εξορία.. Σε λυπάμαι..
Γι' αυτό λίγο πριν λυπηθώ και τον εαυτό μου.. φεύγω..
Έφυγα δηλαδή από προχθές.. έπειτα από εκείνο το φιλί στο οποίο για τελευταία φορά καρδιοχτύπησα.
Πάω να παίξω με τα όνειρά μου.. κι ας βράδιασε.
Ξέρεις όσα είναι στο χέρι μου τα πραγματοποιώ. Όσα σε αφορούν με απογοητεύουν. Κι έπαψα να τα σκηνοθετώ. Ένας κομπάρσος ήσουν άλλωστε στη ζωή μου. Μετρώ πια τους ανθρώπους, μέχρι εκεί που πράγματι μπορούν να φτάσουν. Εσύ φτάνεις ν΄αγγίξεις μόνο τη σκιά σου. Πόσο άδεια είναι η ζωή σου.. Το έχεις σκεφτεί ποτέ; κι όχι επειδή εγώ υπάρχω υποτυπωδώς αλλά επειδή πράγματι έτσι είναι.. Λυπάμαι για τη μοναξιά που σε περιμένει.. Λυπάμαι για τα όνειρα που σε κυνηγούν και τους γυρνάς την πλάτη. Λυπάμαι γιατί ποτέ δεν κατάφερες να μάθεις πως μέσα στην ψυχή σου κουβαλάς μια εξορία.. Σε λυπάμαι..
Γι' αυτό λίγο πριν λυπηθώ και τον εαυτό μου.. φεύγω..
Έφυγα δηλαδή από προχθές.. έπειτα από εκείνο το φιλί στο οποίο για τελευταία φορά καρδιοχτύπησα.
Πάω να παίξω με τα όνειρά μου.. κι ας βράδιασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου