Πάντα θεωρητικά με τραβούσαν άνθρωποι με καλλιτεχνική φύση, ονειροπόλοι,
λίγο αξύριστοι (για τους άντρες..), με βαθύ βλέμμα σα να έχουν πιάσει το νόημα της
ζωής κ το απολαμβάνουν μόνοι τους, (ακόμα κ αν σκέφτονται ότι απλά τους τελείωσε
η λακ..), τέτοιο στυλ.
Κι όμως! Ποτέ μα ποτέ δε κατάφερα να είμαι με κάποιον τέτοιο!
Όχι μόνο του ερωτικού, αλλά όλοι οι σημαντικοί μου, είναι τόσο μα τόσο εκνευριστικά
πρακτικοί άνθρωποι, τόσο καλά πατούν σε έδαφος που με ξεπερνάει! Ίσως μόνο αυτή
η κατηγορία ανθρώπων μπορεί να ανεχτεί τις αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές μου (με
το να μη δίνει την αναμενόμενη από μένα βαρύτητα ίσως..?).
Και τελικά τι ζητάω?
Μια κολλητή που θα μιζεριάσει μαζί μου επειδή το μαύρο παντελόνι που μου έκανε ωραίο...
σώμα, σκίστηκε στο γόνατο κ ένα αρσενικό που θα υπερβάλλει εξαιρετικά (σχεδόν παράσταση
σε σανίδι ένα πράγμα) κ στον καυγά κ στο σεξ κ στο τάβλι κ παντού!
Πρόσεξε τι εύχεσαι
μικρή κ ανόητη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου