Κινηματογραφικά Φιλιά! ~ Χάρις ~

Ξύπνησα το πρωί με την αίσθηση ότι κάτι μου λείπει... Κάτι δυνατό, κάτι που να με κάνει να σηκωθώ απ' το κρεβάτι και να ανοίξω τα παντζούρια! Κάθομαι λοιπόν τυλιγμένη στη ζέστη κουβερτούλα μου (δώρο μανούλας...) κ σκέφτομαι... 

Ένα Φιλί! Μόνο με τη σκέψη, διαφορετική ανάσα πήρα! Ένα Κινηματογραφικό Φιλί, από εκείνα που έβλεπες να σφραγίζουν δυο χείλη κ ένιωθες πληρότητα, ένιωθες το απόλυτο, ένιωθες πυροτεχνήματα... Ένιωθες!!! Πότε σταμάτησα να θεωρώ σημαντικό ένα Φιλί, πότε ακριβώς το υποβίβασα σε "ένα πεταχτό, από συνήθεια"? 

Αυτό θ' αλλάξει!!! Υπόσχομαι!!!